Achtergrond

Als het om jongeren gaat, zijn ouders zijn vaak de eerste die de ontwikkeling of deze nou positief of negatief is, van hun kind(eren) kunnen beoordelen. Begin van dit millennium maakte een groep verontruste ouders (met name uit de Turkse gemeenschap) zich zorgen over de ontwikkeling van hun kinderen. De ontwikkelingen die ze bij hun kinderen opmerkten, was eigenlijk een maatschappelijke trend.

Door onvoldoende aansluiting en betrokkenheid van de jeugd bij het onderwijs, vielen schoolprestaties vaak tegen en was de percentage schooluitval aan de hoge kant. Al deze punten leiden ertoe dat de jeugd onvoldoende participeert en hierdoor integreert in de samenleving.

De groep verontruste ouders wilden dan ook het tij keren door actief projecten in het leven te roepen die de jeugd weer op de rails zou zetten. De groep was zich ervan bewust dat deze projecten niet eenmalig van aard moesten zijn, maar juist structureel. Ondersteund door een groep Turkse studenten heeft deze groep ouders op 10 oktober 2002 mede om het structureel te maken de stichting Oranjehorizon opgericht.

De naam Oranjehorizon is niet zo maar gekozen. Met dit initiatief moeten de allochtone jongeren niet alleen hun eigen horizon verbreden, maar tegelijkertijd een bijdrage leveren aan de Nederlandse samenleving.